Μαινούμενης της Μάχης των Πλαταιών το 1917, όπου εμάχοντο οι πλατείες Εξαρχείων, Αγίας Ειρήνης και Προσκόπων διεκδικούμενες τον τίτλο του "μέρους για να είσαι" των Αθηνών, ξέσπασε και η μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης. Τότε ήσαν που διέταξε ο Λορέντζος Μαβίλης, Ποιητής και Αυτοκράτορας της πλατείας Μαβίλη - συμμάχου των Παγκρατιοτών, τον φτωχό υποτακτικό του Αριστογείτονα Τσουμάνη (τσού-moneys=φτωχός, απένταρος) να ανέβει στον λόφο του Φιλοπάππου να ιδει εάν κατεβαίνουν στην Αττική άλογα τρομοκρατημένα απ' την φωτιά, βροντοφωνάζοντάς του "Σύρε μωρέ να δεις αν (Σ.τ.Ε. κατεβαίνουν) άλογα". Κείνα λοιπόν τα άλογα, που δεν ήξεραν αν έρχονται ή δεν έρχονται, αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν κι αν υφίστανται ή αν είναι μια γλυκιά πλάνη, τα ονόμασαν Δεισανάλογα.
