Αμπελόκηποι

Μια λέξη κολλεκτίβα! Η λέξη αυτή όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με το καμπνιστό ζαμπόν αλλά και αποτελείται απο τα εξής τρία (2) συνθετικά:

α + μπέλο (όμορφος στη γλώσσα του Οφιρίκουε) + κήπος

Δηλαδή το μέρος που δεν έχει κήπο ούτε κήπους. Τσιμέντο δηλαδή, ντουβάρια δηλαδή, αστικό κέντρο δηλαδή καταχτισμένο , αηδία πως το λένε, ίου.

Καθώς σχεδόν ολόκληρο κέντρο της Αθήνας ταιριάζει το μισό στην περιγραφή, έχει καθιερωθεί να λέγονται όλες οι περιοχές Αμπελόκηποι. Κλασικός διάλογος μεταξύ Αθηναίων:

- Έλα ρε, πάμε Γκαζάκι σήμερα που έχει πάρτυ?

- Ναι αμε, αλλά που είναι αυτό?

- Αμπελόκηπους μωρέ, κοντά στη στάση του μετρό Κεραμεικός.

Ακουθεί σχέδιο μας και του Αρκά που δείχνει με τρόπο κάποιους Αμπελόκηπους: